Tijdens een regenachtige avond

Vandaag weer een nieuw verhaal uit een nieuwe stad, met slechts een letter verschil. Het regent hier al de hele avond vrij hard en heb net op het centrale plein in dit kleine en zeer noordelijk gelegen stadje een smakelijke rijstmaaltijd op. En voordat ik ga slapen wil ik nog even snel wat schrijven. Ten eerste wil ik even kwijt dat ik het heel leuk vind dat iedereen het een beetje leest en waardeert! Dat doet me goed! Ten tweede ben ik ook blij dat het me gelukt is om even wat foto's en een filmpje op deze site te zetten. Helaas kan ik maar tien foto's deze hele reis plaatsen dus zal ze af en toe omwisselen. Maar ik zal even vertellen wat me de afgelopen dagen bezig heeft gehouden.
Na mijn aankomst in Chiang Mai ben ik de stad gaan verkennen. Een zeer mooie en ontspannen stad, maar ook een hele toeristische. Overal zijn cafeetjes met backpackers en uiteraard de oude mannen met Thaise vrouwen/meisjes die ten minste de helft van hun leeftijd, aantrekkelijkheid en massa zijn. Al die toeristen maakt je minder een opmerkelijkheid maar er zitten ook nadelen aan. Ten eerste: overal proberen locals iets aan je te verdienen. Zo is er op iedere hoek van de straat een reisbureau dat je trekkingtours wil aanbieden . Ten tweede probeert ongeveer ieder persoon met een voertuig je een rit aan te bieden en een siteseeingtoer voor je te organiseren. En dan tot slot zijn veel backpackers hier een beetje... simpel. Van die typsiche irritanten 'like'-Amerikanen die constant monotoon praten totdat de zin eindigd. Oh en dan heel hard schreeuwen als het dondert tijdens de regenbuien 's avonds. Het regent overigens nu al twee dagen 's avonds ineens heel hard met veel onweer. Maar het wordt niet koud, dus het blijft wel prettig. En overdag is alles weer verdampt en is het weer mooi weer.
Maar het beste aan Chiang Mai was de zondagsmarkt, waar 's avonds de straten van de oude binnenstad zich vullen met kraampjes met eten, kust, en veel goedkope decoratiezooi voor in je huis. En daar heb ik toen maar meteen de Thaise culinaire traditie uitgeprobeerd: een sprinkhaan. Gevolgd door een soort kever en daarna een zakje gefrituurde wormen (volgens mij). En ik kan je vertellen dat het verrassend smakelijk was. Het beste woord om het te omschrijven is 'krokant' gevolgd door 'gefrituurd' en 'redelijk smakelijk'. Alhoewel dat er twee zijn.
Maar na die twee dagen in Chiang Mai ben ik vandaag met de bus naar het elephant conservation centre gegaan. Een fraaie busrit door de bejunglede bergen. Eenmaal daar aagekomen was het vrijwel helemaal verlaten. Zo erg zelfs dat het enigszins treurig was. Het park was mooi gesitueerd in het bos en aan het water en was goed onderhouden en had veel te veel toeristische voorzieningen voor hun enige gast... ik dus. Ik besloot daarom maar om een olifantenrit te doen door het omliggende woud van een half uur. Vrij vreemd zo hoog op een enorm beest dat constant vrij hard heen en weer schud. En het mannetje op de nek van de olifant bestuude hem door hem af en toe met een pikhouweelachtig ding de slaan op plekken waar die 't helemaal niet fijn vond. Maar ondanks dat was een zeer apparte ervaring. Na weer geparkeerd te zijn kwam de olifantenshow van half twee... Ongeveer twaalf olifanten werden vernederd door ze voor een publiek (dat ineens enorm was toegenomen door een zojuist gearriveerde schoolklas) suffe trucjes te laten doen. Zo speelde eentje een xylofoon, de ander kon een balk tillen en weer een ander kon met extreem veel hulp van zijn berijder/begeleider/eigenaar een bloem schilderen, terwijl een veel te grappige Thai de voice-over deed. En ondanks dat olifanten van zichzelf al van die kleine neerslachtige ogen hebben geloof ik niet dat ze 't echt leuk vinden om te doen. Want olifanten lopen in de natuur ook nooit over balken omdat ze het zo leuk vinden.
Na dit avontuur moest ik weer met de bus terug naar Chiang Mai (op de heenweg had een bus me met backpack en al gedropt langs de snelweg bij 't olifantenpark). Mij werd aangeraden om langs de snelweg te gaan staan en dan de bus richting Chang Mai aan de kant te dirigeren. En dus ben ik de bijna-snelweg overgestoken en tot mijn verbazing kwam er meteen een bus aan waar ik meekon. Weer in Chiang Mai de bus naar Chiang Rai genomen waar ik een paar uur geleden aangekomen ben. Ook weer een leuk klein stadje met veel uit de kluiten gewassen insecten die af en toe schrikbarend snel voor je voeten langsrennen. Nu ik weet hoe ze smaken ben ik niet meer bang voor ze...
Oh en dan nog het voetbal. Ik heb tijdens een WK nog nooit zoveel voetbal meegekregen. De gehele mannelijke Thaise bevolking kijkt hier de hele avond voetbal in de stad, in de cafe's, thuis (maar aangezien de huizen hier zo open zijn kan de hele straat meekijken) of op het scherm uit het dak van hun tuktuk. En veel Thaise mensen vragen hier waar ik vandaag kom en als ik dan met 'Holland' antwoord, prijzen ze me zo erg dat je bijna zou denken dat ik het Nederlandse elftal persoonlijk heb samengesteld. Het is een werkelijk privilege om uit een goed voetballand te komen.
Morgen ga ik proberen Loas in te komen. Eerst moet ik naar Chiang Khong (ja de derde 'Chiang', zijn ze dol op hier) en dan met de boot de grens over en daar een visum kopen. Ik heb vanavond ook al mijn eerste malariapil ingenomen voor mijn bezoek aan Laos. Dus tot mijn volgende bericht uit Laos!